Greek

Μετά από διαπραγματεύσεις δύο εβδομάδων, η σύνοδος για το κλίμα στην Κοπεγχάγη έληξε με πλήρη αποτυχία. Το αποτέλεσμα της συνόδου, ένα κείμενο γνωστό ως «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης», δεν αποτελεί παρά μία συλλογή ρηχών και κενών δηλώσεων και δεν περιέχει καμία αναφορά σε κάποια νομικά δεσμευτική συμφωνία.

Στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Συνεδρίου του PSUV ο Τσάβες έδωσε μια ριζοσπαστική, αριστερή ομιλία καλώντας στη δημιουργία μιας νέας Διεθνούς, εξηγώντας ότι είναι απαραίτητο να καταστραφεί το αστικό κράτος και να αντικατασταθεί με ένα επαναστατικό κράτος, αναφερόμενος ακόμα και στη γραφειοκρατία μέσα στο ίδιο το μπολιβαριανό κίνημα.

Αναδημοσιεύουμε εδώ την έκκληση των φοιτητών του μεξικάνικου CLEP-CEDEP (επιτροπές σπουδαστών για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας) που αντιμετωπίζουν μια εκστρατεία νομικής δίωξης και απειλών από τις αρχές.

Όλοι παρακολουθήσαμε τον διαρκή και ηρωικό απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς),οι οποίοι απαίτησαν και συνεχίζουν να απαιτούν οργισμένα την ακύρωση της αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβασης που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και την κινέζικη εταιρία COSCO, στην οποία παραδίδεται η χρήση και η εκμετάλλευση του λιμανιού. Με άλλα λόγια, το λιμάνι του Πειραιά, που μέχρι πρότινος βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, πλέον θα βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της COSCO.

Στην “Κόκκινη Σπίθα”, ένα περιοδικό του Κομμουνιστικού Κόμματος του Νεπάλ, ένας από τους ηγετικούς θεωρητικούς του κόμματος, ο Μπαμπουράμ Μπαταράι, έγραψε πρόσφατα ένα άρθρο που δεν πέρασε απαρατήρητο από το νεπαλέζικο αλλά και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Μεταξύ άλλων το άρθρο αναφέρει : «...οι μαρξιστές επαναστάτες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι ο τροτσκισμός είναι πιο κατάλληλος από τον σταλινισμό την σημερινή εποχή για την προώθηση των συμφερόντων του προλεταριάτου...»

Το πραξικόπημα στην Ονδούρα και η σταδιακή αύξηση της αμερικάνικης στρατιωτικής παρουσίας στην Κολομβία, αποτελούν σοβαρές προειδοποιήσεις για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Σημαντικότερη αυτών, αποτελεί η επίδραση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στην οικονομία της Βενεζουέλας. Όλες οι παραπάνω προειδοποιήσεις τονίζουν έντονα την ανάγκη για μια στροφή του Μπολιβαριανού κινήματος σε ένα πραγματικά γνήσιο επαναστατικό πρόγραμμα.

Κάποιοι στην Αριστερά αναρωτιούνται για το κατά πόσο το κίνημα στο Ιράν είναι προοδευτικό. Έχουν παρασυρθεί από την προπαγάνδα ότι το κίνημα είναι ένα σχέδιο του ιμπεριαλισμού για να ανατρέψει το Ισλαμικό καθεστώς. Αυτό αγνοεί την πραγματική ουσία των γεγονότων στο Ιραν, που είναι η αρχή μιας επανάστασης. Αυτό που απαιτείται για να κινηθούν τα πάντα μπροστά είναι αποφασιστική δράση από την εργατική τάξη.