Κρατική βαρβαρότητα ενάντια στα «Κίτρινα Γιλέκα»: Προκήρυξη της εφημερίδας Révolution

Το κίνημα «των κίτρινων γιλέκων» φοβίζει τους εχθρούς του και σαν αποτέλεσμα, προκαλεί την επιθετικότητά τους. Εκτός από τη βίαιη αστυνομική καταστολή (2.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν, 18 τυφλώθηκαν και πέντε έχασαν τα χέρια τους), η κυβέρνηση απάντησε και με δικαστικές διώξεις πρωτοφανούς έντασης.

[Source]

Μια ανακοίνωση στις 22 Νοεμβρίου 2018 από την Υπουργό Δικαιοσύνης, Νικόλ Μπελουμπέ, έδωσε στο κράτος «λευκή επιταγή» (carte blanche) να προχωρήσει σε έρευνα και σύλληψη οποιουδήποτε έχει την παραμικρή σχέση με τα «κίτρινα γιλέκα».

Η καταστολή

Το μέγεθος της δικαστικής καταστολής είναι σοκαριστικό. Στη διάρκεια τεσσάρων μηνών κινητοποιήσεων, το Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι βρίσκονται υπό κράτηση από την αστυνομία και έχουν ήδη βγει 1.800 καταδικαστικές αποφάσεις. Υπήρξαν μαζικές συλλήψεις από την αστυνομία, κατ’ εντολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ακόμα και η χρήση προστατευτικών γυαλιών ή φυσιολογικού ορού (για τον περιορισμό των επιπτώσεων των δακρυγόνων) είναι αρκετή για να βρεθεί κανείς υπό κράτηση. Το Συνδικάτο Δικηγόρων της Γαλλίας (SAF) έχει καταγγείλει τη σχεδόν συστηματική απουσία κανονικών αστυνομικών εκθέσεων. Αντ’ αυτού, η αστυνομία συμπληρώνει μόνο ένα είδος ερωτηματολογίου πολλαπλής επιλογής, το οποίο είναι συχνά παραπλανητικό και ελλιπές.

Στο Παρίσι, ο αριθμός των δικαστικών ακροάσεων έχει διπλασιαστεί από την αρχή του κινήματος. Το Ανώτατο Δικαστήριο του Παρισιού είναι σαν ένα εργοστάσιο που βγάζει αποφάσεις μέρα – νύχτα με εφιαλτικούς ρυθμούς. Οι λόγοι για τις καταδίκες είναι συχνά εξοργιστικοί, ιδίως η «συμμετοχή σε ομάδα για την προετοιμασία βίας και καταστροφής». Αυτό το σουρεαλιστικό «αδίκημα» επιτρέπει την καταδίκη οποιουδήποτε βρέθηκε στο χώρο κάποιας διαμαρτυρίας, εφόσον υπήρξε σύγκρουση με την αστυνομία.

Η Le Monde Diplomatique αναφέρει την ιστορία ενός εργάτη από τη Βρετάνη, ο οποίος ελέγχθηκε σε ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, μακριά από κάποια διαμαρτυρία, και επειδή στο χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου του είχε προστατευτικό εξοπλισμό (μάσκα και γυαλιά για την εργασία του) του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με αναστολή!

Από την άλλη πλευρά, η αστυνομία είναι ελεύθερη να επιτεθεί και να σακατέψει τους διαδηλωτές ατιμώρητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση του Ντιντιέ Αντριέ, του αστυνομικού διοικητή που χτύπησε πολλούς ανθρώπους κατά την όγδοη εβδομάδα των διαδηλώσεων στην Τουλόν. Δεν έχει αντιμετωπίσει καμία νομική κύρωση. Οι αποκαλούμενες «έρευνες IGPN» για τις παρατυπίες της αστυνομίας δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Προσπάθεια «παραδειγματισμού»

Οι καταδικαστικές αποφάσεις κατά των κίτρινων γιλέκων είναι πολύ βαριές. Εκτός από τα μεγάλα πρόστιμα, έχουν επιβληθεί πολλές ποινές φυλάκισης. Σε 316 περιπτώσεις έχουν καταγραφεί εντάλματα φυλάκισης.

Από το 1995 έως το 2018, είχαν υπάρξει 33 απαγορεύσεις συμμετοχής σε διαδηλώσεις για συγκεκριμένα άτομα. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, είναι εκατοντάδες τα «κίτρινα γιλέκα» που τους απαγορεύτηκε να συμμετάσχουν σε κινητοποιήσεις. Ένας αριθμός διαδηλωτών στερήθηκαν επίσης τα «πολιτικά δικαιώματά» τους, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ψήφου.

Στην τηλεόραση, δημοσιογράφοι και ειδικοί ζητούν τη σκληρότερη δυνατή αντιμετώπιση των «στασιαστών κακοποιών» που συνελήφθησαν στις διαδηλώσεις. Όμως στο ειδώλιο των κατηγορουμένων, δεν βλέπουμε κακοποιούς: μόνο απλούς εργαζόμενους, αγρότες, εργάτες στις μεταφορές και φοιτητές.

Οι καταδικαστικές αποφάσεις έχουν πολιτικό στόχο. Η δικαστική καταστολή στοχεύει στον εκφοβισμό των αντιπάλων της κυβέρνησης και στην απομαζικοποίηση των διαδηλώσεων. Ταυτόχρονα, το δικαίωμα στη διαδήλωση μπαίνει ντε φάκτο υπό αμφισβήτηση.

Το έχουμε πει και θα το επαναλάβουμε: απέναντι στην ακραία βαναυσότητα της αστυνομικής και δικαστικής καταστολής που δέχεται το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων», η στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας δεν είναι καθόλου στο ύψος των περιστάσεων.

Η ηγεσία της πιο μαχητικής συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας, της CGT, περιορίστηκε σε αόριστες διαμαρτυρίες. Αλλά δεν έχει προχωρήσει σε καμία σοβαρή δράση, πόσο μάλλον σε μια γενική 24ωρη απεργία, που θα ήταν ένα καλό πρώτο βήμα. Η αδυναμία προκαλεί μεγαλύτερη επιθετικότητα από τον αντίπαλο. Αν η κυβέρνηση βλέπει ότι η καταστολή των «κίτρινων γιλέκων» δεν προκαλεί καμία αντίδραση από τα συνδικάτα, θα προχωρήσει παραπέρα. Δια μέσου των «κίτρινων γιλέκων», η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο ολόκληρη την εργατική τάξη.

Κάτω η δικαστική καταστολή των «κίτρινων γιλέκων»!

Γενική 24ωρη απεργία!